Woensdag 9 januari 2008 :    Erfoud - Erfoud

Verbinding :     38 km

Spéciale :         60 km

Verbinding :     38 km

Totaal aantal gereden kilometers : heel weinig

 

Een leuke dag.

Laat opgestaan en echt ontspannen aan een prachtige dag begonnen.

Eerst een echt Marokaans ontbijt met alles erop en eraan.

Onze Taiwanese vrienden starten samen met het team rond 10.00 uur voor een zanderige dag.

Droog en een gemiddelde 20 graden. Zo een beetje als in België.

 De perswagen startte een beetje later.
René moest nog wat copies maken van de dagrit.

De overige wagens waren al een eindje verder en wij maar zoeken.
Na een “ rustig en kalm “ telefoontje van René aan de betrokkene te snel vertrokken collega Marokkist ( we zijn momenteel geen Dakaristen meer ) waren we op de goede weg.

Weg is teveel gezegd want vandaag was het zand, zand en nog eens zand.

Moet er geen zand zijn?? Hier is er genoeg.

We hebben nog nooit ons zo geamuseerd als vandaag.

Tjollen in het zand.

Na een mooi ritje door de duinen verzamelen geblazen op het mooiste van de zandheuvels.

De heuveltjes van Erika zijn hier klein bier tegen.

Misschien wel even zacht en minder hoog.

Show man, show en nog eens show.

Joost gaf eerst zelf een demonstratie van het kunnen van zijn Bowler.

Zijn rijmanskunst moeten we niet meer bewieroken.

Joost was zo in nopjes dat hij zelfs enkelen meenam in zijn machine.

Zelfs één enkeling in het bijzonder Egfried mocht zelf aan het stuur en tot overmaat ( of tot plezier van ) van  ramp mocht hij de enige dame ( Christine ) meenemen voor een ritje plezier. Ik bedoel hier heel duidelijk rij plezier.

Christine is de vrouw van de vriend van Egfried.

Deze zandcrosser reed ons steeds voor en dit met een 2 X 4 en geen 4 X 4.
Ons persvoituur heeft hen dan ook een tweetal maal een dienstje verleend door hen een sleepje te geven.

Iedereen heeft hier een prachtige dag beleefd.

Als afsluiter heeft Joost mij dan nog een ritje aangeboden op Dakar Peterhansel niveau.

Spijtig dat de Dakar niet doorgegaan is want het zag er goed uit voor de 459.

In het hotel en onderweg veel bezoekers ontmoet welke de Dakar doortocht kwamen bekijken of bewonderen.

Toffe jongens die allen perfect Spaans spraken, verder kwamen ze niet, nienté, nul komma zero.

Eenmaal aangekomen in het hotel zijn ze begonnen aan de zijruiten van de Toyota van Luc en de jarige Jo.

Ze waren naar Er Rachidia gereden naar garage Miracle. De naam alleen al gaf alle vertrouwen. En zo geschiedde, geen voorruit. Wel binnen enkele dagen.

Zo maar laten zeker en met de bril op naar België.

Het begint zo snel te gaan. Nog enkele dagen en dan richting home; Bij mama.

Eddy de catering man denkt al een tijdje aan zijn lieve vrouw.

Hij begint ze al te missen (zei hij me in alle vertrouwen en volgens mij meende hij dat nog ook) ja zo gaat dat, twee jaar getrouwd en dat vuur man, man.

Ik ga stoppen want ik begin al over persoonlijke dingen te schrijven en het gaat wel over ernstige dingen.

Hoewel er bij ons ééntje zit die liedjes aan boord heeft die we beter niet aan onder de 20 jarigen laten horen.

Nu nog een Marokkaans buffetje en morgen op tijd de weg op naar Zagora.

Het paleis wacht op ons.

Ik verklap jullie morgen deze verrassing.

Nog veel regengenot in België en tot lezen.
Gustaaf